Od za każdym razem chciałam wyemigrować z kraju i ujrzeć w jaki sposób się żyje i pracuje gdzieś indziej w świecie. Inspirowały mnie inne tradycje i kultury, też kiedy tylko ukończyłam studia licencjackie, odłożyłam ciut pieniędzy i poszperałam odrobinkę w internecie w poszukiwaniu jakiegoś taniego miejsca zamieszkania. Od za każdym razem byłam bardzo kontaktowa i wyjeżdżałam na różnego rodzaju spotkania za granicę, dlatego również miałam w równych państwach bardzo wiele kontaktów. Zdecydowałam się jednakże na Norwegię, ponieważ od zawsze chciałam zobaczyć ten kraj. Ma możliwość dlatego, że wydawał mi się odrobinkę tajemniczy z tego względu, że jako jeden z nielicznych nie zdecydował się na przystąpienie do Unii Europejskiej. żeby utrzymać się w Norwegii musiałam kombinować. Poprosiłam własnego znajomego, który wyjechał tam trzy lata poprzednio, poznał tam kobietę, poślubił ją i ustatkował sobie tam życie o małą pomoc mieszkaniową. Kolega zaoferował się, że będę mogła przez jakiś czas u niego mieszkać dopóki sama nie stanę, jak to się mówi, na własne nogi. Zaraz zaczęłam działać. Nie było to zwyczajne, ponieważ wbicie się na jakikolwiek rynek jest to dość trudne i pracochłonne zadanie. Nie poddawałam się natomiast. Wymyśliłam sobie, że skoro każdy człowiek musi się odżywiać to ja założę restauracje, która serwowałaby pyszne, regionalne jedzenie. Dlaczego byłam pewna, że będzie pyszne? Ponieważ od dziecka interesowałam się kuchnią i byłam w tym genialna. Dość szybko znalazłam lokal, który wynajęłam i wyremontowałam. Kupiłam potrzebne akcesoria, zatrudniłam ludzi i wystartowałam z tą całą maszynką, której ja byłam pilotem. Wszystko miałam dopięte na ostatni guzik. Wystrój wnętrza, zatrudnieni kobiety i mężczyźni, promocje. Zajęłam się Wam sama. Kosztowało mnie to bardzo kilka nerwów, czasu, nieprzespanych nocy i przede wszystkim pieniędzy, ale było warto, ponieważ restauracja świetnie teraz prosperuje.

Zobacz też: firmy księgowe w Norwegii